Wykopy pod prowadzenie światłowodów stanowią kluczowy etap w realizacji infrastruktury nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych. W dobie rosnącego zapotrzebowania na szybkie i niezawodne połączenia internetowe, odpowiednie przygotowanie terenu oraz prawidłowe poprowadzenie światłowodów staje się priorytetem zarówno dla operatorów, jak i inwestorów. W artykule omówimy najważniejsze aspekty związane z wykopami pod instalacje światłowodowe, w tym wybór odpowiednich metod, wyzwania związane z uwarunkowaniami geologicznymi, a także znaczenie przepisów prawnych i norm technicznych, które mają na celu zapewnienie trwałości oraz bezpieczeństwa instalacji.
Jaką głębokość muszą mieć wykopy pod światłowody?
Coraz częściej linie kablowe zastępują linie napowietrzne, prowadzone z użyciem takiego sprzętu, jak zawiesie linowe czy żabki. Pod ziemią prowadzi się jednak nie tylko nie tylko linie elektroenergetyczne, ale też np. światłowody. Wykopy pod światłowody muszą być wykonywane z dużą precyzją, aby zapewnić odpowiednią ochronę kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wpływem czynników zewnętrznych. W Polsce kluczowe znaczenie ma strefa zamarzania gruntu, która wynosi około 0,7-0,8 metra. Dlatego też, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń światłowodów spowodowanych zamarzaniem i przemieszczaniem się gruntu, wykop powinien mieć głębokość co najmniej 70-80 cm. Na tej głębokości umieszcza się rurę osłonową HDPE o odpowiedniej średnicy, która stanowi dodatkową warstwę ochronną dla delikatnego światłowodu znajdującego się wewnątrz. Rura ta chroni kabel przed naciskami i innymi uszkodzeniami mechanicznymi, które mogłyby spowodować jego ściśnięcie, a w efekcie – spadek tłumienia sygnału.
Dodatkowo, na głębokości około 20 cm nad rurą osłonową, układa się taśmę ostrzegawczą. Jest to istotny element zabezpieczenia, który informuje o obecności światłowodu w trakcie ewentualnych przyszłych prac ziemnych, zmniejszając ryzyko przypadkowego uszkodzenia instalacji. Ważne jest również, aby trasa wykopu była jak najprostsza, z minimalną liczbą zakrętów, co dodatkowo chroni światłowód przed uszkodzeniami i zapewnia stabilność połączenia. Prawidłowo wykonany wykop, z uwzględnieniem tych wszystkich czynników, jest kluczowy dla zapewnienia długowieczności i niezawodności sieci światłowodowej.
Układanie światłowodów
Układanie światłowodów to precyzyjny proces, który wymaga uwzględnienia licznych parametrów technicznych, aby zapewnić optymalną wydajność i trwałość instalacji. Przed rozpoczęciem prac kluczowe jest spełnienie wymagań dotyczących temperatur: kable światłowodowe powinny być przechowywane w zakresie od -40°C do +70°C, układane w temperaturze od -5°C do +55°C, a eksploatowane w warunkach od -30°C do +60°C (lub -40°C do +70°C dla kabli samonośnych).
Podczas układania kabli należy przestrzegać norm dotyczących odporności mechanicznej, zgodnie z normą IEC 60794-1-22, która obejmuje próby odporności na rozciąganie, zgniatanie, zginanie, skręcanie, udary mechaniczne, cykliczne zmiany temperatury oraz wzdłużne przenikanie wody. Żeby uniknąć uszkodzeń, warto wykorzystywać takie elementy wyposażenia, jak płyn do światłowodów.
W praktyce, kable światłowodowe należy układać w wykopach na głębokości co najmniej 0,6 m, z dodatkowym oznaczeniem taśmą ostrzegawczą. Rura osłonowa musi być umieszczona na podsypce z piasku, zabezpieczona przed uszkodzeniami i uszczelniona. Ważne jest także, aby odcinki kabla były prowadzone w prostych liniach, a wszelkie zmiany kierunku i miejsca początku oraz końca trasy muszą być odpowiednio oznaczone. Odcinki od bramki liniowej do szafy ODF powinny być wykonane w jednym ciągu, bez połączeń mufowych, a wszelkie rurociągi muszą być szczelne i odporne na zanieczyszczenia. Dodatkowo, kable w kanałach kablowych powinny być mocowane na drabinkach i zabezpieczone opaskami mrozoodpornymi. Takie staranne podejście do instalacji gwarantuje długotrwałą i niezawodną pracę systemu światłowodowego.
Jak prowadzi się światłowody w budynkach?
W budynkach prowadzenie kabli światłowodowych wymaga staranności i przestrzegania licznych norm, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność systemu. Na etapie instalacji kluczowe jest zgromadzenie około 30 metrów zapasu każdego kabla w obudowanych skrzynkach, które muszą być uziemione i oznakowane zgodnie z normami. Przy prowadzeniu linii napowietrznych wykorzystuje się takie rozwiązania, jak uchwyty do przewodów, ale w przypadku światłowodu konieczne są dodatkowe zabezpieczenia. Kable wewnętrzne powinny być prowadzone w karbowanych, trudnopalnych rurkach ochronnych, odpornych na zgniatanie, a ich przejścia przez przegrody ogniowe muszą być odpowiednio uszczelnione, aby zachować odporność ogniową i zabezpieczyć przed infiltracją wody.
W budynkach kable mogą być prowadzone na różne sposoby: na drabinkach kablowych lub konstrukcjach wsporczych mocowanych do ścian i stropów, w kanałach kablowych pod podłogą, w rurach osłonowych umieszczonych pod lub na tynku oraz w szybach kablowych. W przypadku prowadzenia kabli w kanałach pionowych, powinny one być mocowane co 6 metrów lub na każdej kondygnacji, aby zapewnić stabilność i unikać uszkodzeń.
Ważnym aspektem jest także zapewnienie redundantnych dróg dla kabli wzajemnie się rezerwujących, które powinny być prowadzone oddzielnymi trasami, z zachowaniem minimum 2 metrów odstępu między trasami oraz między przepustami w ścianie budynku. Na całej trasie należy stosować oznaczniki kabli, zarówno metalowe, jak i plastikowe, które będą informować o relacji linii, właścicielu, typie kabla oraz wykonawcy. Oznaczniki te powinny być montowane co 10 metrów, przy zmianach poziomu oraz obustronnie przy przepustach.
Dla zapewnienia pełnej funkcjonalności systemu, kable powinny być prowadzone w sposób, który umożliwia ich łatwe utrzymanie i ewentualne modyfikacje w przyszłości. Przestrzeganie tych wymagań gwarantuje nie tylko bezawaryjność i wydajność instalacji, ale także spełnienie standardów przeciwpożarowych i ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi.
